Stanisław Łuczyński

---

Życiorys

Stanisław Łuczyński to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiego sportu, zwłaszcza w dyscyplinie zapasów. W latach 1957–1965 aktywnie uczestniczył jako zawodnik w sekcji zapaśniczej GKS Piotrcovia Piotrków Trybunalski. W tym okresie doskonalił swoje umiejętności w stylu klasycznym, trenowany przez uznanego specjalistę Eugeniusza Kierszuna.

Niestety, kariera sportowa Łuczyńskiego uległa przerwaniu z powodu nieszczęśliwego wypadku, do którego doszło podczas jego służby wojskowej, w wyniku postrzału z broni palnej. Po tym incydencie, w 1965 roku, zdecydował się na podjęcie nowej drogi życiowej, jaką było sędziowanie zapasów.

Początkowo Łuczyński sędziował na szczeblu okręgowym, jednakże jego determinacja i umiejętności szybko zaowocowały dalszymi sukcesami. Z upływem lat zdobywał kolejne klasy sędziowskie, a w 1980 roku osiągnął najwyższy poziom, uzyskując międzynarodową klasę sędziowską. W tym czasie wielokrotnie brał udział w sędziowaniu prestiżowych zawodów, w tym mistrzostw Europy i świata. Jego znaczące osiągnięcia zostały również docenione, gdy w 1988 roku został członkiem kolegium sędziowskiego na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Seulu.

Warto również zaznaczyć, że oprócz działalności sędziowskiej, Łuczyński pełnił istotne funkcje w organizacjach związanych z zapasami. Był prezesem Okręgowego Związku Zapaśniczego w Piotrkowie Trybunalskim w latach 1975-1980 oraz członkiem Komisji Sędziowskiej Polskiego Związku Zapaśniczego w latach 1976-1980. Jego zaangażowanie i pasja do tego sportu przyczyniły się do rozwoju dyscypliny w Polsce.

W uznaniu jego zasług dla zapasów, Łuczyński został odznaczony tytułem sędziego honorowego Międzynarodowej Federacji Zapaśniczej (FILA) oraz otrzymał Srebrną Gwiazdę FILA, co stanowi potwierdzenie jego wkładu w rozwój i promocję tego sportu na arenie międzynarodowej.

---

Oceń: Stanisław Łuczyński

---