Cmentarz prawosławny w Piotrkowie Trybunalskim

Pierwotnie cmentarz prawosławny powstał w bliskim sąsiedztwie cerkwi Wszystkich Świętych, jednak w 1830 roku z powodu zakazu dalszych pochówków w centralnej części miasta, prawosławni postanowili utworzyć nową nekropolię. Ten nowy cmentarz był połączony z istniejącą nekropolią łacińską, ale około 1870 roku obydwie cmentarze zostały rozdzielone żeliwnym ogrodzeniem, które ostatecznie zdemontowano po 1918 roku.

Na terenie cmentarza można dostrzec bogaty zbiór nagrobków, które pochodzą głównie z XIX oraz XX wieku. Wśród nich znajdują się groby rosyjskich żołnierzy z 8 Pułku Strzelców, carskich urzędników oraz duchownych prawosławnych. Dominującą część nagrobków stanowią pomniki Rosjan, lecz swoją ostatnią drogę na tej nekropolii znajdowali także prawosławni Białorusini, Ukraińcy (w tym żołnierze Ukraińskiej Republiki Ludowej) oraz Polacy.

Nekropolia przetrwała II wojnę światową stosunkowo bez większych strat, niemniej jednak w czasach PRL-u była poddawana systematycznej dewastacji. W okresie tym zniszczeniu uległy liczne nagrobki ukraińskich żołnierzy, zezwalano na budowę nowych grobów w miejscach historycznych, a także sztucznie ograniczano wzrost drzew, co prowadziło do problemów z ich zabezpieczeniem.

W chwili obecnej, stan techniczny nagrobków na cmentarzu jest zróżnicowany; jedynie niewielki odsetek z nich poddawano zabiegom konserwatorskim. Cmentarz, w połączeniu z kaplicą pogrzebową oraz kaplicą grobową Tatiany Andriejewej, jak również ogrodzeniem z bramą, został wpisany do rejestru zabytków 28 kwietnia 1995 roku pod numerem 446, co stanowi potwierdzenie jego znaczenia oraz konieczności ochrony.