Ulica Stanisława Konarskiego to interesująca część Starego Miasta w Piotrkowie Trybunalskim, która przyciąga zarówno mieszkańców, jak i turystów. Ta malownicza ulica, która jest świadkiem historii i kultury regionu, stanowi istotny element lokalnej tożsamości.
Od momentu utworzenia do dziś, Stare Miasto w Piotrkowie Trybunalskim ewoluowało, zachowując jednocześnie swoje unikalne cechy architektoniczne i atmosferę, co czyni je popularnym miejscem na mapie turystycznej Polski.
Opis
Ulica Konarskiego, o długości zaledwie 50 metrów, łączy południowo-wschodni narożnik Rynku Trybunalskiego z ul. Pijarską. Jest to jedna z najstarszych ulic w Piotrkowie, która wchodzi w skład układu urbanistycznego Starego Miasta, formującego się w XIII/XIV wieku. Kompozycyjnie tę ulicę zamyka kościół św. Franciszka Ksawerego, usytuowany już przy ul. Pijarskiej.
W przeszłości ulica nosiła nazwę Łazienna Sucha lub Sucha, co miało na celu odróżnienie jej od równolegle przebiegającej ul. Łaziennej Mokrej. Jest prawdopodobne, że duską ulicę brukowano wcześniej niż ul. Łazienną Mokrą, ponieważ prowadziła do reprezentacyjnego kościoła jezuitów. Obecna nazwa upamiętnia postać Stanisława Konarskiego, który w latach 1706–1715 miał okazję uczyć się w kolegium pijarskim znajdującym się w Piotrkowie.
Kamienica Dutkiewiczowska, mieszcząca się przy Rynku nr 9, pod koniec XVIII wieku stanowiła własność Marcina Teleżyńskiego, ówczesnego rachmistrza magistratu. Z kolei od 1835 roku w jej wnętrzach umiejscowione były kolejno apteki Szefferów, J. Gamfa oraz J. Grabskiego. Inne kamienice tej ulicy w końcówce XVIII wieku należały do Watsonów, rodziny pochodzenia szkockiego, a także prezydenta miasta, Tomasza Góreckiego.
Ulica Konarskiego zyskała również ogromną popularność w świecie kina, pojawiając się w wielu filmach i serialach, takich jak: Ewa chce spać (1957), Echo (1964), Święta wojna (1965), W cieniu nienawiści (1985), Biesy (1988), Komediantka (1988), Uprowadzenie Agaty (1993), Non sono io (2001), W ciemności (2011) oraz 1920 Bitwa warszawska (2011).
Zabytki
Ulica Stanisława Konarskiego w Piotrkowie Trybunalskim, w połączeniu z całym układem urbanistycznym Starego Miasta, została uznana za ważny zabytek i wpisana do rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Numer wpisu to 89-IX-35, a daty ogłoszenia to: 24 lipca 1948, 1 lutego 1962 oraz 23 lutego 2004.
Warto zwrócić uwagę, że do tego rejestru zaliczają się również konkretne budynki usytuowane przy ul. Konarskiego:
- nr 2 (ul. Grodzka 1) – budynek z 1. połowy XIX wieku,
- nr 4 (ul. Pijarska 5) – dom z XVII oraz XIX wieku,
- Rynek Trybunalski 9 – budynek z połowy XIX wieku.
Przypisy
- a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 21.11.2019 r.]
- Najbardziej filmowe miejsca w Piotrkowie. Piotrków Filmowy. [dostęp 19.12.2019 r.]
- a b c Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 17.
- Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 14.
- Atlas historyczny Polski 1998 ↓, s. 92.
- M.B. 1978 ↓, s. 59.
- a b Witanowski 1923 ↓, s. 60.
- a b Witanowski 1923 ↓, s. 55.
- a b Mapy Google. [dostęp 21.11.2019 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Aleja 3 Maja w Piotrkowie Trybunalskim | Rynek Trybunalski w Piotrkowie Trybunalskim | Plac Stefana Czarnieckiego w Piotrkowie Trybunalskim | Rondo Sulejowskie w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Juliusza Słowackiego w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Rwańska w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Sieradzka w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Szewska w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Farna w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Krakowskie Przedmieście w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Rycerska w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Pijarska w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Łazienna Mokra w Piotrkowie Trybunalskim | Ulica Grodzka w Piotrkowie TrybunalskimOceń: Ulica Stanisława Konarskiego w Piotrkowie Trybunalskim