Ignacy Kinel

---

Życiorys

Ignacy Kinel przyszły na świat w 1844 roku. W latach do 1863 kształcił się w instytucie politechnicznym mieszczącym się w Puławach. Wziął aktywny udział w powstaniu styczniowym z 1863 roku, gdzie walczył w szeregach oddziałów dowodzonych przez Zdanowicza, Cieszkowskiego oraz Oksińskiego. Po zakończonym zrywie narodowym kierował własnym oddziałem partyzanckim operującym na terenie ziemi kaliskiej. Walczył w znaczących bitwach, takich jak te stoczone w Łazach, Koniecpolu, Przedborzu, Trzebnicy oraz Dłutowie, gdzie odniósł dwa rany. Jego odwaga na polu bitwy została uhonorowana Odznaką Virtuti Militari.

Po klęsce powstania, Ignacy Kinel podjął pracę jako starszy inżynier dróg krajowych w Lwowie, a także jako radca w tamtejszym Wydziale Krajowym. W 1912 roku, dokładnie 23 stycznia, został wybrany na członka wydziału Towarzystwa Weteranów z 1863 roku w Lwowie.

Jego kariera inżynierska obejmowała także budowę dróg oraz mostów w Rzeszowie, gdzie zrealizował projekt gmachu seminarium nauczycielskiego oraz bursy, które to wzniesiono dzięki Fundacji im. Jana Towarnickiego. W Rzeszowie był również aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W 1897 roku objął stanowisko w wydziale tego towarzystwa. Od 1896 roku przewodził komitetowi odpowiedzialnemu za budowę pomnika Tadeusza Kościuszki, który znajduje się na Starym Rynku w Rzeszowie, zajmując tę posadę po śmierci Wiktora Zbyszewskiego.

Ignacy Kinel zmarł 2 stycznia 1924 roku w szpitalu wojskowym we Lwowie, a jego ciało spoczęło na Cmentarzu Łyczakowskim. Był mężem, a jego syn Jan (1886-1950) kontynuował rodzinną tradycję, zostając entomologiem. Warto odnotować, że inny przedstawiciel tego imienia, również Ignacy Kinel, pełnił funkcję mierniczego przysięgłego we Lwowie oraz wykładał na Politechnice Lwowskiej.

---

Oceń: Ignacy Kinel

---