Józef Orłowski to postać, która zapisała się w historii polskiej architektury. Urodził się w 1819 roku w Piotrkowie, a swoje życie zakończył 16 stycznia 1880 roku w Warszawie. Jego wkład w rozwój architektury w Polsce jest istotny i zasługuje na szersze omówienie.
Jako polski architekt, Orłowski stworzył wiele znaczących projektów, które odzwierciedlają wpływy swojego czasu oraz osobisty styl twórczy. Jego prace charakteryzują się dbałością o detale oraz umiejętnym łączeniem tradycyjnych form z nowoczesnymi rozwiązaniami architektonicznymi.
Życiorys
Józef Orłowski był synem Ignacego. Od 1838 roku związał swoje życie zawodowe z Warszawą, gdzie pracował pod okiem Andrzeja Gołońskiego. W latach 1850-1856 jego twórczość rozwijała się w Piotrkowie, jednak po tym okresie powrócił do stolicy, gdzie kontynuował swoją karierę architektoniczną.
W swoich dziełach Orłowski chętnie nawiązywał do historycznych stylów architektonicznych, co świadczy o jego szerokich zainteresowaniach oraz umiejętnościach. W 1857 roku uzyskał stopień budowniczego III klasy, a już rok później został mianowany budowniczym miasta Warszawy. Jego ogromny wkład w rozwój architektury warszawskiej był nieoceniony.
Rok 1872 przyniósł mu kolejny zaszczyt – został członkiem petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Niestety, jego życie zakończyło się nagle z powodu problemów sercowych. Józef Orłowski został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 33-1-4/5.
Prace (m.in.)
Józef Orłowski, jako architekt, ma na swoim koncie wiele znaczących realizacji, które wpisały się w historię Warszawy. Należy wspomnieć o szpitalu św. Ducha, który powstał przy ul. Elektoralnej 12 w stolicy w latach 1857–1861.
Innym istotnym dziełem jest Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Warszawie, zrealizowany w okresie 1858–1860.
Dodatkowo, w 1860 roku powstał Pałacyk Biernackich, którego architektura do dziś przyciąga uwagę. Niezwykle ważnym projektem była też restauracja Zamku Królewskiego w Warszawie, realizowana w latach 1862–1863.
Warto również wspomnieć o Nowej Pomarańczarni w Łazienkach Królewskich, a także o współpracy z Adolfem Loewe przy tym projekcie z 1860 roku.
Wśród innych osiągnięć Orłowskiego znajduje się także Zespół budynków Warszawskiej Straży Ogniowej na Pradze, co były idealnym rozwiązaniem na potrzeby ochrony przeciwpożarowej.
Architekt ten brał również udział w odbudowie pożarowego zniszczenia pałacu Jabłonowskich w latach 1864–1868, co przyczyniło się do zachowania jego historycznego charakteru.
Zapominając o szczegółach, można zauważyć, że Kamienica Beyera, znajdująca się przy ul. Królewskiej 1 oraz ul. Krakowskie Przedmieście 9, została zrealizowana, ale obecnie nie istnieje.
Na koniec, warto wspomnieć o Fontannie przy Krakowskim Przedmieściu, która jest jednym z pięknych akcentów architektonicznych Warszawy, opisana w historii Orłowskiego.
Ostatni projekt to Dwór w Brzezinach, który również zasługuje na uwagę jako przykład kunsztu architektonicznego tego znakomitego twórcy.
Odznaczenia
W ciągu swojej kariery Józef Orłowski został odznaczony znaczącymi wyróżnieniami. Jego zasługi zostały docenione poprzez przyznanie mu:
- Orderu św. Stanisława II klasy,
- Orderu św. Anny II klasy.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF ORŁOWSKI I BISKUPSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 31.01.2020 r.]
- Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 191. ISBN 83-908950-8-0.
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 1. Agrykola–Burmistrzowska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1996, s. 158. ISBN 83-902793-5-5.
- Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 583. ISBN 83-01-08836-2.
- Józef Piłatowicz Józef Orłowski [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XXIV wyd. 1979 s. 230
- Stanisław Łoza: Architekci i budowniczowie w Polsce. Warszawa: Budownictwo i Architektura, 1954, s. 222.
- Stanisław Łoza: Architekci i budowniczowie w Polsce. Warszawa: Budownictwo i Architektura, 1954, s. 223.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Daoud Robert Iskander | Stanisław Kuhn | Krzysztof Fidala | Feliks Nowicki | Ignacy Kinel | Zygmunt Adamski (inżynier) | Tadeusz Niwiński (1906–1967) | Andrzej CiszewskiOceń: Józef Orłowski (architekt)