Jisra’el Me’ir Lau

Jako syn rabina Mojżesza Chaima Laua, ostatniego rabina Piotrkowa, który tragicznie zginął w Treblince, jego dzieciństwo było naznaczone dramatem II wojny światowej. Od 1939 roku spędzał dzieciństwo w getcie piotrkowskim, a w latach 1943–1945 przebywał w getcie częstochowskim oraz w obozie pracy przymusowej Hasag-Częstochowianka. W styczniu 1945, w dramatycznych okolicznościach, został przemycony w plecaku przez swojego starszego brata Naftaliego do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie;

Po wojnie Lau osiedlił się w Palestynie, gdzie kontynuował edukację w renomowanych jesziwach, takich jak Kol Tora oraz jesziwie poniewieżskiej. Jego kariera rabinacka nabrała rozpędu w latach 90. XX wieku, kiedy to, 21 lutego 1993 roku, został wybrany na naczelnego aszkenazyjskiego rabina Izraela. Funkcję tę sprawował do 2003 roku, a następnie objął stanowisko naczelnym rabinem Tel Awiwu, które piastował od 2005 roku. W 2008 roku Lau objął przewodnictwo w Jad Waszem.

Swoją misję jako rabin Lau przyjął na poważnie, co było widoczne podczas jego historycznych spotkań z papieżem Janem Pawłem II. Pojawił się on przed papieżem w Castel Gandolfo, 21 września 1993 roku, co było pierwszym takim spotkaniem rabina z papieżem od utworzenia państwa żydowskiego w 1948 roku. Do kolejnego spotkania doszło 23 marca 2000 roku w Jerozolimie, w siedzibie Wielkiego Rabinatu.

Jisra’el Me’ir Lau jest również autorem książki pod tytułem „Do Not Raise Your Hand Against the Boy” (tłum. „Nie podnoś ręki na chłopca”), wydanej w 2000 roku. Jego działalność została uhonorowana licznymi nagrodami, w tym Nagrodą Izraela w 2005 roku oraz najwyższym francuskim odznaczeniem – Legią Honorową, przyznaną w 2011 roku za wysiłki na rzecz dialogu międzyreligijnego.

W rodzinie rabin Lau nie jest jedynym wybitnym członkiem. Jest młodszym bratem Naftalego Laua-Lawiego, prominentnego polityka, a jego syn, rabin David Lau, również objął urząd naczelnym aszkenazyjskim rabinem Izraela w 2013 roku. Ponadto, rabin Lau jest dumnym ojcem ośmiorga dzieci.