Klemens z Piotrkowa

Jego edukacja rozpoczęła się w tej renomowanej uczelni, gdzie w 1471 roku uzyskał stopień bakałarza filozofii i sztuk wyzwolonych. Zainteresowanie naukami prawnymi skłoniło go do dalszych studiów za granicą, które zakończył z tytułem doktora praw.

Po powrocie do kraju w latach 1480–1487 Klemens prowadził zajęcia w Akademii Krakowskiej, przekazując swoją wiedzę studentom. Jego kariera duchowna rozwijała się, a w 1492 roku został kanonikiem gnieźnieńskim. Dwa lata później objął stanowisko oficjała i wikariusza generalnego gnieźnieńskiego, co podkreśla jego wpływ w ówczesnym Kościele katolickim.

Od 1503 roku Klemens był odpowiedzialny za zarządzanie gnieźnieńską Biblioteką Kapitulną, gdzie jego inicjatywy wzbogaciły zbiory o cenne dzieła. Wśród nich znalazł się cenny inkunabuł Super quinque libros Decretalium, wydany w Bazylei w 1477 roku, a także jego własne dzieło, które nosiło tytuł Rectorale seu librorum rectorali pro ecclesia et choro opublikowane w 1503 roku.