Jadwiga Budlewska


Jadwiga Budlewska, urodzona 9 października 1920 roku w Piotrkowie Trybunalskim, była wybitną polską artystką plastyk i nauczycielką. Jej kariera artystyczna rozwijała się z pasją i zaangażowaniem, co zaowocowało długim i twórczym życiem w świecie sztuki.

W 1962 roku, Jadwiga została członkinią rzeczywistąZwiązku Polskich Artystów Plastyków, co stanowiło ważny krok w jej artystycznej karierze i pozwoliło jej na aktywne uczestnictwo w polskim życiu artystycznym.

Pomimo swojej śmierci 28 września 1999 roku w Łodzi, jej twórczość oraz wpływ na młodsze pokolenia artystów pozostają nieocenione.

Życiorys

Jadwiga Budlewska, absolwentka Gimnazjum im. Anny Jabłonowskiej w Białymstoku, uzyskała świadectwo ukończenia w 1938 roku. Następnie rozpoczęła studia na Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, które przerwała wybuch II wojny światowej. Po brutalnym aresztowaniu jej ojca, Józefa Ostruszki, który pełnił funkcję ostatniego prezesa Sądu Okręgowego w Białymstoku, przez NKWD 27 września 1939 roku, zmuszona była uciekać z rodziną do Piotrkowa Trybunalskiego, znajdującego się w obrębie Generalnego Gubernatorstwa.

W 1949 roku, po zakończeniu wojny, rozpoczęła studia na Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi oraz Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Ukończyła te placówki w 1955 roku, zdobywając dyplom na Wydziale Włókiennictwa, gdzie specjalizowała się w druku na tkaninie. Budlewska była aktywną członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków, a swoją karierę zawodową rozpoczęła w 1953 roku, przyjmując stanowisko projektantki wzorów w Centralnym Laboratorium Przemysłu Dziewiarskiego w Łodzi. Dwa lata później przeszła do Laboratorium Przemysłu Jedwabniczego, gdzie również zajmowała się projektowaniem wzorów, głównie związanych z jedwabiem.

W międzyczasie, równolegle do pracy w przemyśle tekstylnym, zaczęła zajmować się dekoracją wystaw. W 1963 roku rozpoczęła pracę w szkolnictwie jako nauczycielka rysunku, kompozycji plastycznej, historii sztuki oraz kostiumologii w Technikum Odzieżowym w Pabianicach. W 1967 roku ukończyła studia pedagogiczne dla nauczycieli szkół zawodowych w Łodzi, co poszerzyło jej kwalifikacje zawodowe.

Po przejściu na emeryturę w 1976 roku, zainteresowała się tkaniną dekoracyjną. Nawiązała współpracę z Grupą Tkacką 10 x TAK z Wrocławia, utworzoną przez Ewę Poradowską-Werszler. Od tego czasu wzięła udział w licznych plenerach ogólnopolskich tkactwa artystycznego, zwłaszcza w pobliżu fabryki dywanów w Kowarach. Na początku swojej pracy w tkaninie artystycznej eksperymentowała z różnymi splotami oraz komponowaniem kolorów. Z czasem jednym z głównych motywów jej twórczości stały się muszle, które wyróżniały jej dzieła, w tym tkaninę „Szuwary”.

Brała również udział w wystawach poplenerowych w Kowarach i Wrocławiu, prezentując swoje tkaniny, takie jak „Słońce dobre i złe”. Jej prace były wystawiane w Łodzi i Warszawie, a niektóre z nich znalazły nabywców w Republice Federalnej Niemiec oraz Francji.

Nagrody

W uznaniu za wyjątkowy dorobek artystyczny, Jadwiga Budlewska została uhonorowana Nagrodą Ministerstwa Kultury i Sztuki. To prestiżowe wyróżnienie przyznano jej w 1959 roku, odzwierciedlając jej znaczący wpływ na rozwój kultury i sztuki w Polsce.

Rodzina

Jadwiga Budlewska jest córką Anny, która nosiła z domu nazwisko Bokalska oraz Józefa Ostruszki. W 1939 roku rozpoczęła nowe życie w małżeństwie z Eugeniuszem Budlewskim.

W rodzinie Jadwigi przyszły na świat dwie córki: Ewa Bożena, urodzona w 1944 roku, oraz Maria Milena, która przy pojawiła się na świecie w 1951 roku.

Przypisy

  1. Wełna na kilogramy.. wt.kowary.wro7.pl. [dostęp 20.04.2023 r.]
  2. http://wt.kowary.wro7.pl/plenery/wt1986.htm, data dostępu 23.08.2020 r.
  3. Roman Kubiak: My Pabianiczanie, Wydawca – Agencja Dziennikarzy, 2019 r.

Oceń: Jadwiga Budlewska

Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:12