Bolesław Hochlinger

---

Życiorys

Bolesław Hochlinger był niezwykle utalentowanym edukatorem i artystą, który swoje pierwsze kroki stawiał w łódzkim gimnazjum im. J. Radwańskiego. Po zakończeniu nauki, która miała miejsce w 1919 roku w Seminarium Nauczycielskim im. Ewarysta Estkowskiego w Łodzi, rozpoczął swoją zawodową karierę w lokalnych szkołach. Pracował w szkołach nr 38 oraz 19 w Łodzi, gdzie przekazywał swoją wiedzę młodzieży.

W latach 1924–1926 studiował w Szkole Wieczorowej Rysunku i Malarstwa Szczepana Andrzejewskiego. Następne lata przyniosły mu kolejne doświadczenia artystyczne, które zbierał u Maurycego Trębacza oraz Adama Rychtarskiego między rokiem 1926 a 1928. W 1929 osiedlił się w Łodzi przy ul. Przyszkole 40 i w tym samym roku został nauczycielem rysunku w Powszechnej Szkole nr 42 im. Stanisława Staszica, co była nowym początkiem jego kariery pedagogicznej.

W 1931 roku, podczas jednego ze spotkań artystycznych, miał zaszczyt poznać Władysława Strzemińskiego, który odegrał kluczową rolę w jego dalszym rozwoju. Pod jego okiem Hochlinger w latach 1932–1933 zgłębiał tajniki rysunku, malarstwa, grafiki i kompozycji. W tym samym roku również związał się z Wolną Wszechnicą Polską, gdzie uzyskał w 1936 roku świadectwo „Collegium Pedagogicum”. Od 1935 był aktywnym członkiem Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków, uczestnicząc w licznych wystawach artystycznych oraz współpracując z pismem „Forma”.

Okres II wojny światowej przyniósł Hochlingerowi wiele trudności. Po zajęciu Łodzi przez Niemców w 1939 roku, budynek szkoły, w której uczył, został przejęty przez okupantów, co zmusiło go do poszukiwania alternatywnych miejsc nauczania. W tym czasie prowadził zajęcia przy ul. Pabianickiej 34, a po zamknięciu szkół polskich w Łodzi udał się do Zduńskiej Woli, gdzie znalazł zatrudnienie w zakładzie ceramicznym.

Po wyzwoleniu Łodzi w 1945 roku, Hochlinger powrócił do miasta i wznowił pracę w Szkole Podstawowej nr 42, w której zajmował się organizacją przyjęć uczniów oraz porządkowaniem budynku, współpracując z Maurycym Boruckim. W październiku tego samego roku rozpoczął pracę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych jako starszy asystent Władysława Strzemińskiego. Kolejne lata, do 1957 roku, spędził na wykładaniu perspektywy odręcznej, wykreślnej oraz zasad kompozycji, a także prowadząc warsztaty ceramiczne.

W 1951 roku objął stanowisko kierownika w Szkole Podstawowej nr 42, a trzy lata później stał się członkiem Dzielnicowej Rady Narodowej Łódź-Górna, gdzie zajmował się problematyką edukacyjną oraz był przewodniczącym Komisji Oświaty. W 1955 roku uzyskał dyplom Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Warszawie, co dodatkowo umocniło jego pozycję w środowisku pedagogicznym. W 1969 roku postanowił zakończyć swoją pracę w szkole podstawowej, zamykając pewien rozdział w swoim zawodowym życiu.

Po zakończeniu kariery, Bolesław Hochlinger odszedł z tego świata, zostawiając po sobie wiele pozytywnych wspomnień. Został pochowany na cmentarzu Doły w Łodzi, gdzie jego życie i osiągnięcia pozostaną w pamięci lokalnej społeczności.

Twórczość

Bolesław Hochlinger, artysta znaczący w funkcjonalizmie oraz kubizmie, pozostawił po sobie bogaty dorobek twórczy, w którym dominowały martwe natury, portrety oraz pejzaże, w tym również przedstawienia obiektów przemysłowych.

Prace Hochlingera zostały zaprezentowane na licznych wystawach przed wybuchem II wojny światowej, m.in. w Warszawie, Krakowie oraz Lwowie. Po zakończeniu konfliktu kontynuował swoją prezentację artystyczną, uczestnicząc w wystawach krajowych w 1958 roku w Łodzi, a następnie w 1961 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz w 1962 roku w Szczecinie. Jego twórczość była również pokazywana za granicą, w tym na wystawie „Pejzaż łódzki” w Pradze, Budapeszcie i Lipsku.

W 1963 roku miała miejsce indywidualna wystawa Hochlingera, zorganizowana w salonie Związku Polskich Artystów Plastyków. Z okazji 30-lecia jego pracy artystycznej, w 1966 roku zorganizowano jubileuszową wystawę jego dzieł w Salonie Sztuki Współczesnej przy ulicy Piotrkowskiej 86. Dziesięć lat później, w 1976 roku, z okazji czterdziestolecia jego działalności artystycznej, odbyła się wystawa skupiająca się na malarstwie, grafice i rysunku.

Obrazy Hochlingera są obecnie częścią zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi, co potwierdza jego trwały wpływ na polską sztukę i historię malarstwa.

Wyróżnienia

Bolesław Hochlinger otrzymał szereg wyróżnień w uznaniu jego osiągnięć artystycznych.

• medal pamiątkowy „XX-lecia Związku Polskich Artystów Plastyków” (1965),
• medal ZPAP (1968),
• Złota odznaka ZPAP za szczególny wkład osobisty w realizowanie zadań ZPAP (1977).

---

Oceń: Bolesław Hochlinger

---