Teresa Baranowska-George

Medycyna i zdrowie

Teresa Baranowska-George, urodzona 24 stycznia 1920 lub 1926 roku w Piotrkowie Trybunalskim, to postać znacząca w polskiej medycynie. Zmiana losu przypadła jej 30 marca 2017 roku, kiedy odeszła w Szczecinie.

Jako okulistka oraz strabolog, była pionierką w dziedzinie leczenia zeza. Współpracowała nad tworzeniem nowatorskiej metody, która zyskała uznanie w Szczecinie i poza jego granicami.

Życiorys

W latach 1945–1949 Teresa Baranowska-George podjęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Łódzkiego. Następnie, w 1951 roku, kontynuowała swoją edukację na Akademii Medycznej w Szczecinie, gdzie już w 1950 roku rozpoczęła pracę. W 1961 roku uzyskała stopień doktora, a swoje obowiązki zawodowe pełniła tam aż do 1969 roku.

W 1970 roku Baranowska-George na krótko wróciła do Piotrkowa, aby pokierować oddziałem okulistycznym Szpitala Miejskiego. Już w 1972 roku zdobyła habilitację w Szczecinie, a niedługo potem objęła stanowisko kierownika Kliniki Okulistycznej. W 1983 roku otrzymała władzę nad I Kliniką Okulistyczną oraz Zakładem Patofizjologii Narządu Wzroku w szczecińskiej PAM. W 1989 roku otrzymała tytuł profesora nauk medycznych.

Teresa była aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Okulistycznego oraz Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego. Również działała w Polskim Towarzystwie Lekarskim i w radzie Fundacji na rzecz Zapobiegania Ślepocie i Niedowidzeniu w Szczecinie. W 1963 roku przystąpiła do PZPR.

W obszarze swoich zainteresowań badawczych i klinicznych skupiała się między innymi na leczeniu zeza. Regularnie publikowała artykuły w krajowych oraz zagranicznych czasopismach, w tym w Klinice Ocznej, gdzie była członkiem komitetu honorowego.

Autorka monografii „Leczenie zeza ze szczególnym uwzględnieniem metody szczecińskiej” z 1983 roku (ISBN 978-83-200-1068-8) oraz skryptu „Okulistyka współczesna w zarysie”. Dodatkowo była współautorką 3-tomowego podręcznika „Okulistyka współczesna”, który ukazał się pod redakcją Witolda Orłowskiego.

Na przestrzeni swojej kariery została odznaczona wieloma wyróżnieniami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi.

Przypisy

  1. Wspomnienie o prof. dr. hab. n. med. Teresie Baranowskiej-George (1926–2017), w Pomorski Uniwersytet Medyczny. Biuletyn Informacyjny, nr 2 (96) z 2017
  2. Zmarła Profesor Teresa Baranowska-George. pum.edu.pl. [dostęp 04.04.2017 r.]
  3. Baranowska-George, Teresa (1920- ). Katalog elektroniczny Biblioteki Narodowej. [dostęp 04.04.2017 r.]
  4. Encyklopedia Szczecina, wyd. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, Szczecin 2015, s. 45
  5. Fundacja na rzecz Zapobiegania Ślepocie i Niedowidzeniu. ngo.pl. [dostęp 27.05.2015 r.]
  6. Redakcja. Klinika Oczna. [dostęp 27.05.2015 r.]
  7. Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007
  8. Kto jest kim w polskiej medycynie. Informator biograficzny. Warszawa: Interpress, 1987, s. 43-44. ISBN 83-223-2339-5.

Oceń: Teresa Baranowska-George

★★★★★
Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:13