Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju w Piotrkowie Trybunalskim

Budowa tej imponującej świątyni rozpoczęła się 15 maja 1992 roku, a jej projekt został stworzony w stylu nowoczesnym przez zespół architektów, w którym na czołowej pozycji znaleźli się Marek Grymin, Mirosław Rybak oraz inżynier Janusz Frey, odpowiedzialny za konstrukcję. Przełomowy moment dla kościoła miał miejsce 10 maja 1998 roku, kiedy to odbyła się pierwsza msza święta, a mury zostały poświęcone przez biskupa Adama Lepę. Pełne oddanie świątyni do użytku miało miejsce 8 grudnia 1999 roku, a już 19 listopada 2000 roku dokonano jej konsekracji przez arcybiskupa Władysława Ziółka.

W ołtarzu głównym znajduje się wyjątkowa kompozycja ścienna w formie mozaiki z polichromią, którą zdobi wizerunek adoracji Krzyża Chrystusa na tle Hostii z literami Alfa i Omega, otoczonej przez aniołów. Ta niezwykła dekoracja stanowi tło dla olejnego obrazu Matki Bożej Oliwnej z Dzieciątkiem Jezus, pochodzącego z Genui, znanego poza Włochami jako Królowa Pokoju. W prezbiterium umieszczono także mozaiki z polichromią przedstawiające czterech Ewangelistów.

Warto wspomnieć również o nowoczesnych 47-głosowych organach holenderskich, które zostały wykonane w technologii cyfrowej i udostępniają naturalne brzmienia organowe. Prospekt piszczałkowy ma formę trzyczęściową, co dodaje wizualnego uroku całemu wnętrzu.

W lewej kaplicy znajduje się figura Chrystusa Króla, otoczona kompozycją mozaikową oraz atrybutami czerwonych róż. Z kolei w prawej kaplicy umieszczono figurę św. Józefa, która również ma bogate tło w postaci mozaiki i atrybuty związane z liściem. Stacje Drogi Krzyżowej zostały wykonane jako płaskorzeźby w ceramice, ozdobione złotymi nimbami. Ołtarz soborowy oraz dwie ambonki powstały z eleganckiego, włoskiego marmuru w odcieniu wiśniowym. Chrzcielnica, również z marmuru włoskiego, wyróżnia się pokrywą z mosiądzu.

Na zakończenie, warto wspomnieć o trzech dzwonach, które zostały odlane ze spiżu. Ich łączna masa wynosi 1550 kilogramów, co jest znaczącym osiągnięciem i dowodem na solidność tej świątyni, która stanowi istotny element kulturowy i duchowy w Piotrkowie Trybunalskim.