Zespół klasztorny pijarów w Piotrkowie Trybunalskim

Warto zaznaczyć, że obiekty te zostały wpisane do rejestru zabytków, przy czym kościół figuruje pod numerem 659 z dnia 9 września 1967 roku, a zabudowania klasztorne noszą numer 660, również z tej samej daty. Dodatkowo, zespoły te są również umieszczone w gminnej ewidencji zabytków miasta Piotrkowa Trybunalskiego, co dodatkowo podkreśla ich znaczenie.

Pijarzy przybyli do Piotrkowa w 1674 roku, osiedlając się w kamieniczce przy ulicy Rwańskiej, która została im podarowana przez Stanisława Jaxa Bykowskiego. W tejże kamienicy założyli kaplicę oraz szkołę, co dało początek rywalizacji z miejscowym kolegium jezuitów. W latach 1689–1718 zrealizowano projekt budowy kościoła, a z biegiem lat pijarzy rozbudowali kompleks klasztorny, który objął cały kwartał między dzisiejszymi ulicami Rycerską, Wojska Polskiego oraz Rwańską.

Niestety, podczas pożaru, który miał miejsce w 1786 roku, znaczna część zabudowań klasztornych została zniszczona, a pijarzy przenieśli się do obiektów po skasowanym zakonie jezuitów. W 1795 roku kościół przejęli luteranie, a w latach 1824 oraz pod koniec XIX wieku miały miejsce poważne przebudowy, podczas których dodano m.in. dwie wieżyczki i wyposażono fasadę w półkolisty szczyt.

Co ciekawe, dawne zabudowania klasztorne znalazły nowego właściciela w postaci władz pruskich, które od 1793 roku ulokowały w nich więzienie. Więzienie to funkcjonowało w tych obiektach aż do 2005 roku, a po jego przeniesieniu na obrzeża Piotrkowa, na miejscu dawnego klasztoru powstało nowoczesne centrum handlowe.