Maria Płonowska

---

Życiorys

W 1904 roku Maria Płonowska rozpoczęła edukację w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, która była pod kierunkiem prof. Konrada Krzyżanowskiego. Była jedną z pierwszych kobiet, które podjęły studia na tej prestiżowej uczelni.

Jej głównymi zainteresowaniami artystycznymi były pejzaże oraz portrety. W swoich pracach posługiwała się wieloma technikami, takimi jak olej, akwarela oraz pastele, a przy portretach często sięgała po ołówek lub węgiel.

Maria Płonowska często przedstawiała krajobrazy Jury Krakowsko-Częstochowskiej, ale również inspirowała się motywami z całej Polski, malując zawsze z natury i uważnie obserwując otoczenie.

W swoim życiu wielokrotnie zmieniała miejsce zamieszkania, początkowo z powodów zdrowotnych, a później zmuszona była do tego przez okoliczności związane z dwiema wojnami światowymi. Mieszkała w takich miejscowościach jak Warszawa, Zakopane, Krzykawka k. Bolesławia, Sędziszów oraz Olkusz. Podczas podróży po Polsce odwiedzała również wiele innych miast, takich jak Rzym, Paryż, Monachium czy Wiedeń, co mogło wzbogacić jej twórczość.

Przed wybuchem pierwszej wojny światowej była aktywna w kręgach artystycznych, co zdecydowanie wpłynęło na jej rozwój artystyczny. Czerpała inspirację z modnych prądów i nurtów artystycznych, które pojawiły się na początku XX wieku. Otaczała ją także kultura oraz folklor Podhala, które niejednokrotnie fascynowały jej wyobraźnię. Prace Jana Stanisławskiego wywarły na niej także ogromne wrażenie.

Po wojnie artystka osiedliła się na prowincji, z dala od ośrodków kulturalnych. W ten sposób, jej twórczość zaczęła zyskiwać na indywidualności i unikalności, odzwierciedlając jej osobiste podejście do sztuki.

Podczas pobytu w Zakopanem stała się członkinią stowarzyszenia „Sztuka Podhalańska”, które skupiało artystów zainteresowanych lokalną kulturą oraz tradycjami. Pracowała również jako nauczycielka rysunku w gimnazjum żeńskim w Olkuszu.

Niestety, jej życie zakończyło się tragicznie, kiedy zginęła w wypadku, potrącona przez pociąg. Jej twórczość oraz pamięć o niej są wciąż obecne, a Gminny Ośrodek Kultury w Bolesławiu nosi jej imię, co świadczy o jej znaczeniu i wpływie w świecie sztuki.

Wystawy

Maria Płonowska, utalentowana artystka, miała zaszczyt uczestniczyć w licznych wystawach zbiorowych przed wybuchem I wojny światowej. Jej prace prezentowano w różnych miastach, takich jak Zakopane, Kraków, Lwów, Wilno, Moskwa oraz Warszawa. Szczególnym momentem w jej karierze była wystawa z 1907 roku, która odbyła się pod auspicjami Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, będąc poświęcona pracom malarskim kobiet.

W grudniu 1912 roku miała miejsce jedyna indywidualna wystawa artystki, która odbyła się w Olkuszu. Wystawa nosiła tytuł „Krajobraz ukraiński” i stanowiła ważny krok w jej twórczości.

W okresie od 1932 do 1935 roku obrazy Płonowskiej były prezentowane na wystawach organizowanych przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, co znacząco przyczyniło się do popularyzacji jej twórczości.

Po jej śmierci, prace artystki były wystawiane w różnych miejscach, w tym w Sandomierzu w 1978 roku, w Pałacu Sztuki w Krakowie w 1979 roku, a także w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1991 roku podczas wystawy „Artystki Polskie”.

Znaczna część dorobku artystycznego Płonowskiej jest przechowywana w zbiorach miłośników sztuki w Olkuszu. Jej obrazy są także częścią prywatnych kolekcji, świadcząc o trwałym wpływie jej twórczości na polskie życie artystyczne.

---

Oceń: Maria Płonowska

---