Roman Stanisław Krukowski to postać znacząca w polskiej historii, urodzona 9 sierpnia 1884 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Jego życie zamknęło się tragicznie w dniu 15 sierpnia 1961 roku w Tuszynku.
Krukowski był polskim pracownikiem samorządowym, który zaangażował się w działalność społeczną. W swoich zasługach miał również zasiadanie w Sejmie IV kadencji, obejmując to stanowisko w latach 1935-1938, kiedy to Polska była w okresie swojej II Rzeczypospolitej.
W trakcie swojej kariery politycznej, Roman Krukowski był nie tylko posłem, ale także aktywnie uczestniczył w działaniach lokalnych, stając się członkiem władz Obwodu Warszawa-Południe Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1939 roku. Jego działalność w tym okresie miała znaczący wpływ na społeczność lokalną.
Życiorys
Roman Krukowski rozpoczął swoją edukację w gimnazjum w Piotrkowie, gdzie ukończył pierwsze siedem klas. Jego przygoda z tym miejscem zakończyła się w wyniku usunięcia go z tegoż gimnazjum z powodu uczestnictwa w strajku szkolnym, który miał miejsce w 1905 roku. W związku z zaangażowaniem w działalność polityczną Krukowski stał się członkiem Socjaldemokratycznej Partii Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL), co doprowadziło do jego zesłania w głąb Rosji. Z tej sytuacji udało mu się uciec do Lwowa, gdzie w 1907 roku rozpoczął studia na tamtejszym uniwersytecie, jednakże nie zakończył pierwszego roku i został usunięty z granic Austro-Węgier.
W 1908 roku Krukowski przybył do Szwajcarii, skąd po pewnym czasie przeniósł się do Warszawy. W stolicy podjął pracę jako urzędnik w Zarządzie Miejskim, funkcjonując na tym stanowisku od 1911 aż do 1934 roku, osiągając w tym czasie awans na pozycję kierownika sekcji budżetowej w Dyrekcji Wodociągów i Kanalizacji.
Ważnym etapem jego życia była ochotnicza służba w trakcie wojny polsko-bolszewickiej. Krukowski aktywnie angażował się w życie społeczne, pełniąc rolę prezesa Zrzeszenia Związków Zawodowych Pracowników Miejskich RP oraz prezesa Rady Naczelnej Związków Pracowników Samorządowych m.st. Warszawy i Centralnej Rady Pracowniczej. Jako redaktor czasopisma „Pracownik Miejski” oraz radny m.st. Warszawy, zyskał znaczną pozycję w społeczności lokalnej.
W roku 1935, z poparciem 15 605 głosów, Krukowski został wybrany posłem na Sejm IV kadencji, reprezentując okręg nr 4, który obejmował między innymi obwody Warszawy. W trakcie swojej kadencji, aktywnie pracował w komisjach: administracyjno-samorządowej oraz skarbowej, a w marcu i październiku 1936 roku zasiadał w specjalnej komisji, powołanej do analizy projektu ustawy upoważniającej Prezydenta RP do wydawania dekretów.
W czasie II wojny światowej, między rokiem 1939 a 1942, Krukowski był członkiem konspiracyjnego komitetu Związku Zawodowego Pracowników Miejskich w Warszawie. Po wojnie, w latach 1946-1947, pracował jako starszy księgowy w hucie „Feniks” z siedzibą w Piotrkowie Trybunalskim, a następnie przeszedł do Piotrkowskich Zjednoczonych Zakładów Szklarskich, które po 1956 roku nazwano Zakładami Szklarskimi „Hortensja”. W 1957 roku pełnił obowiązki starszego księgowego w tej firmie. Krukowski był również członkiem Towarzystwa Przyjaciół Polskiej Rewolucji, Związku Weteranów Rewolucji 1905 oraz Klubu Literackiego ZAiKS.
Odznaczenia
Roman Krukowski posiadał szereg odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i osiągnięciach. Wśród nich znajdziemy:
- brązowy (?) Krzyż Zasługi (przed 1939 rokiem),
- srebrny Krzyż Zasługi (1957).
Życie prywatne
Urodził się jako syn Stanisława oraz Zofii, której panieńskie nazwisko brzmiało Wołłowicz. W swoim życiu osobistym zawarł związek małżeński z Janiną Dąbrowską, tworząc z nią nową rodzinę. Poza tym, Roman miał brata Stefana oraz sześć sióstr: Helenę, Janinę, Marię, Stanisławę i Zofię, co wskazuje na znaczną liczbę bliskich mu osób w jego życiu.
Przypisy
- a b c d Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Roman Krukowski. [dostęp 08.07.2012 r.]
- Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936 r., s. 99.
- [Inc.: Podajemy do wiadomości, że zgodnie z instrukcją Okręgu Stołecznego Obozu Zjednoczenia Narodowego został utworzony z dniem 1 kwietnia b.r. Obwód O.Z.N. Warszawa-Południe, obejmujący teren Starostwa Grodzkiego Warszawa-Południe...] : Warszawa, 01.05.1939 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Waldemar Matusewicz | Pelagia Lewińska | Jacek Tworkowski | Rafał Wiechecki | Katarzyna Nowakowska | Krystyna Czuba | Henryk Popowski | Artur Ostrowski | Piotr Wojtysiak | Adam Ettinger | Adam Doliński | Stanisław Janikowski | Stefan Gębicki | Mieczysław Trajdos | Władysław Pieńkowski (urzędnik) | Juliusz Wiernicki | Stanisław Kwapiński | Ernestine Rose | Władysław Maciejczyk | Janusz BaranowskiOceń: Roman Krukowski