Jan Jabłoński, urodzony 20 marca 1919 roku w Piotrkowie Trybunalskim, to postać o niezwykle bogatej historii politycznej. Jego życie zostało tragicznie zakończone 11 listopada 1999 roku w Białymstoku, gdzie przez wiele lat pełnił różne funkcje w strukturach władzy.
Jabłoński był nie tylko działaczem komunistycznym, ale także istotnym członkiem Partii, jako poseł na Sejm PRL I kadencji. Jego działalność obejmowała także stanowisko I sekretarza Komitetów Wojewódzkich PZPR w dwóch kluczowych miastach: Szczecinie oraz Białymstoku.
Życiorys
Jan Jabłoński, syn Józefa i Małgorzaty, był specjalistą w dziedzinie hutnictwa szkła. Już w młodzieńczych latach zaangażował się w działalność Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, a jego kariera polityczna rozpoczęła się na poważnie po zakończeniu II wojny światowej.
W latach 1945–1947 reprezentował Krajową Radę Narodową, gdzie zasiadał z rekomendacji Związku Walki Młodych. Od 1945 roku należał do Polskiej Partii Robotniczej, która przekształciła się w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą w grudniu 1948 roku.
Jabłoński uczestniczył również jako delegat w kluczowych kongresach partii: I i II Kongresie PPR, Kongresie Zjednoczeniowym oraz II Kongresie PZPR. W obrębie Polskiej Partii Robotniczej pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Miejskiego w Piotrkowie Trybunalskim już w 1945 roku, a także był członkiem Komitetu Wojewódzkiego w Łodzi oraz Komitetu Łódzkiego. Ponadto, zajmował wysokie stanowiska w Związku Walki Młodych, zarówno w Piotrkowie Trybunalskim, jak i w Łodzi.
Od 1 listopada 1951 do 1 maja 1953 (lub od 21 września 1951 do 29 listopada 1952) piastował stanowisko I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Szczecinie. Następnie, związał się z Komitetem Łódzkim PZPR, gdzie został członkiem egzekutywy w latach 1952–1955 oraz sekretarzem od 29 listopada 1952 do 9 września 1955.
Od 12 września 1955 do 31 października 1956 zajmował stanowisko I sekretarza KW PZPR w Białymstoku, jednak złożył dymisję w czasie odwilży październikowej, która została przyjęta dopiero za drugim razem. W okresie 1954 roku był zastępcą członka Komitetu Centralnego partii, podczas gdy inne źródła sugerują, że był pełnoprawnym członkiem Komitetu Centralnego. W latach 1952–1956 zasiadał także w Sejmie PRL, reprezentując okręg Stargard Szczeciński.
Jan Jabłoński został pochowany na Cmentarzu Miejskim w Białymstoku przy ul. Wysockiego.
Odznaczenia
W grudniu 1983 roku Jan Jabłoński został uhonorowany Pamiątkowym Medalem, który przyznano z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej.
Przypisy
- a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 09.06.2021 r.]
- Informacje o zgonie. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 09.06.2021 r.]
- a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 09.06.2021 r.]
- Marek Kietliński: 24 października 1956. Archiwum Państwowe w Białymstoku. [dostęp 09.06.2021 r.]
- Marek Kietliński, Artur Pasko: Na Fali Października 1956 roku. Białystok: Prymat, 2006, s. 41. ISBN 83-60534-47-0.
- Informacje o pochówku. grobonet.com. [dostęp 09.06.2021 r.]
- Uhonorowani pamiątkowymi medalami /w/ „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30.12.1983 r., s. 3
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Włodzimierz Stefański (polityk) | Kiejstut Żemaitis | Zygmunt Zaremba | Łukasz Krasoń | Hanna Hubicka | Artur Warzocha | Anna Dudkiewicz | Włodzimierz Kuliński | Marian Renke | Elżbieta Rutkowska | Wincenty Edmund Pawlaczyk | Wiesław Czermiński | Michał Rżanek | Janusz Rostworowski | Antoni Potocki (urzędnik) | Wacław Wroński | Marek Mazur | Dariusz Kubiak (ur. 1971) | Tadeusz Nowakowski (polityk) | Krzysztof ChojniakOceń: Jan Jabłoński (polityk)