Wiesław Czermiński


Wiesław Mieczysław Czermiński, urodzony 16 czerwca 1889 roku w Piotrkowie Trybunalskim, był postacią niezwykle ważną dla polskiego ruchu niepodległościowego oraz aktywnym działaczem społecznym.

Jako wykształcony agronom, Czermiński odniósł sukcesy, które znacząco wpłynęły na rozwój polskiego rolnictwa. W szczególności pełnił funkcję dyrektora biura zarządu głównego Ligi Morskiej i Kolonialnej, gdzie jego działania koncentrowały się na promowaniu morskiej działalności Polski oraz rozwoju kolonialnego.

Warto również zaznaczyć, że od 1934 roku, Czermiński był członkiem Rady Głównej Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych, gdzie podejmował działania mające na celu wsparcie lokalnych inicjatyw rolniczych. Jego zaangażowanie w sprawy regionu oraz kraju czyni go postacią zasługującą na pamięć i szacunek.

Życiorys

Wiesław Czermiński przyszedł na świat w rodzinie Stanisława oraz Marii z Szelągowskich. Jego edukacja rozpoczęła się od polskiego gimnazjum filologicznego w Piotrkowie Trybunalskim, które ukończył w 1909 roku. Następnie kontynuował naukę w Wyższych Kursach Handlowych im. Augusta Zielińskiego, które ukończył w 1912 roku, oraz w Kursach Przemysłowo-Rolniczych w Warszawie w 1916 roku. Warto w tym miejscu wspomnieć, że w 1905 roku brał czynny udział w strajku szkolnym. W wyniku swojego zaangażowania w działalność niepodległościową, w 1908 roku został aresztowany przez rosyjskie władze.

W 1914 roku zaciągnął się do Wolnej Szkoły Wojskowej Polskiej Organizacji Wojskowej. Jego predyspozycje i chęć działania nie ustawały, dlatego w 1915 roku zgłosił się do Batalionu Warszawskiego POW. Okres II wojny światowej był dla niego czasem intensywnej działalności oporu wobec niemieckiego okupanta. Miał swój udział w organizacji wielu akcji, w tym na „Wieczorze Trzech Wieszczów” w Teatrze Wielkim, oraz w wydarzeniach takich jak bal łamistrajków w sali Stowarzyszenia Techników przy ul. Włodzimierskiej w Warszawie oraz w Dolinie Szwajcarskiej, a także na przedstawieniu „Eugeniusza Oniegina”, które miało związek z występem bojkotowanej aktorki, Wohlówny.

Już w młodzieńczych latach Czermiński był zaangażowany w organizacje niepodległościowe. Znalazł się w szeregach Organizacji Młodzieży Narodowej, a około 1915 roku przyłączył się do Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. W 1918 roku, jako starszy brat zetowy, brał udział w zakładaniu Związku Patriotycznego. W latach 1917–1924 działał w Lublinie jako kierownik okręgów kółek rolniczych, reprezentując Związek Patriotyczny w województwach lubelskim i wołyńskim oraz Związek Młodzieży Wiejskiej.

Po traktacie brzeskim, Czermiński pełnił rolę jednego z organizatorów Straży Kresowej, gdzie kierował jej działalnością na terenie Lubelszczyzny oraz Podlasia. W 1920 roku został członkiem Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Obrony Narodowej w Lublinie, a jego zadaniem była koordinacja propagandy w regionach lubelskim oraz wołyńskim. W latach 1924–1931 sprawował obowiązki dyrektora Centralnego Związku Kółek Rolniczych, a po 1931 roku związał się z Ligą Morską i Kolonialną, gdzie od 1 marca 1932 roku piastował funkcję sekretarza generalnego, a później dyrektora biura zarządu głównego.

Od około 1926 roku Czermiński, jako członek Związku Patriotycznego, przystąpił także do Związku Naprawy Rzeczypospolitej i około 1937 roku do Obozu Zjednoczenia Narodowego. W życiu osobistym, 10 kwietnia 1926 roku, wziął ślub z Kazimierą Załuską. Przez większość okresu międzywojennego ich dom znajdował się w Warszawie, przy ulicy Chocimskiej 15. Dalsze losy Wiesława Czermińskiego są obecnie nieznane.

Ordery i odznaczenia

Wiesław Czermiński został odznaczony licznymi wyróżnieniami za swoje zasługi i działalność, co jest świadectwem jego osiągnięć i oddania. Oto szczegółowa lista jego odznaczeń:

  • Krzyż Niepodległości – przyznany 12 marca 1931,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – nadany 10 listopada 1927,
  • Złoty Krzyż Zasługi – przyznany 11 listopada 1937,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Krzyż Komandorski Orderu Białej Róży Finlandii – honorowe odznaczenie z Finlandii.

Przypisy

  1. TomaszT. Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 394 (1938), Archiwum Akt Nowych, 2019.
  2. Nowacki (red.) 1996, s. 206.
  3. Nowacki (red.) 1996, s. 245.
  4. Nowacki (red.) 1996, s. 189.
  5. Nowacki (red.) 1996, s. 70.
  6. StanisławS. Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933.
  7. Sprawozdanie Centralnego Towarzystwa Organizacyj i Kółek Rolniczych w Warszawie za 1934/5 Rok, Warszawa 1935.
  8. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 100 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  9. M.P. z 1927 r. nr 258, poz. 708 „za zasługi na polu narodowem i oświatowem oraz w dziedzinie organizacji kółek rolniczych”.
  10. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  11. Czermiński Wiesław Mieczysław, [w:] StanisławS. Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1984.

Oceń: Wiesław Czermiński

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:14