Wacław Czesław Wroński, który przyszedł na świat 18 sierpnia 1930 roku w Piotrkowie Trybunalskim, to postać, która zapisała się w historii Polski jako wybitny działacz samorządowy oraz partyjny.
Był również uznawanym ekonomistą, który aktywnie uczestniczył w życiu społecznym swojego miasta. W latach 1973–1976 piastował stanowisko naczelnika oraz prezydenta Piotrkowa Trybunalskiego, a okres ten wiązał się z istotnymi zmianami i wyzwaniami dla lokalnej społeczności.
W tym samym czasie, w latach 1973–1981, pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Miejskiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co podkreśla jego znaczenie w ówczesnych strukturych władzy. Jego działalność miała na celu rozwój regionu oraz reprezentowanie interesów mieszkańców w trudnych czasach dla Polski.
Wroński zmarł w sierpniu 2012 roku, pozostawiając po sobie ślad w pamięci wielu, którzy z nim współpracowali oraz w historii lokalnej.
Życiorys
Wacław Wroński to postać o bogatej biografii, z którą związane są istotne wydarzenia w historii regionu. Urodził się w rodzinie Czesława i Bronisławy. Jego edukacja ma swoje korzenie w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, gdzie uzyskał niezbędne umiejętności, a dodatkowo uczestniczył w dwumiesięcznym kursie partyjnym, który odbył się w Moskwie.
W swojej karierze zawodowej pełnił istotne funkcje, pracując jako dyrektor fabryki „Metalplast”, a także kierując oddziałem Narodowego Banku Polskiego w Piotrkowie Trybunalskim. W 1952 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co znacząco wpłynęło na jego późniejsze losy polityczne.
Od 1973 roku Wroński pełnił rolę naczelnika Piotrkowa Trybunalskiego, co w 1975 przeistoczyło się w funkcję prezydenta miasta, gdyż Piotrków stał się stolicą województwa. To stanowisko umożliwiło mu znaczący wpływ na rozwój regionu. Następnie, od listopada 1976 do lipca 1981 roku, kierował Komitetem Miejskim PZPR w Piotrkowie Trybunalskim, co świadczy o jego znaczeniu w lokalnej strukturze partii.
Po zakończeniu swojej kadencji jako I sekretarz, Wroński nie zakończył swojej kariery politycznej, lecz objął stanowisko zastępcy kierownika wydziału w tamtejszym Komitecie Wojewódzkim PZPR, kontynuując swoją działalność w strukturach partyjnych. Jego życie zawodowe i polityczne w pełni odzwierciedla złożoność tamtej epoki.
Przypisy
- a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 31.03.2023 r.]
- a b Paweł Larecki: Bez ściemniania. Szach – mat, czy pat?. naszemiasto.pl, 31.08.2012 r. [dostęp 31.03.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Antoni Potocki (urzędnik) | Janusz Rostworowski | Michał Rżanek | Wiesław Czermiński | Wincenty Edmund Pawlaczyk | Jan Jabłoński (polityk) | Włodzimierz Stefański (polityk) | Kiejstut Żemaitis | Zygmunt Zaremba | Łukasz Krasoń | Marek Mazur | Dariusz Kubiak (ur. 1971) | Tadeusz Nowakowski (polityk) | Krzysztof Chojniak | Józef Zieliński (działacz robotniczy) | Witold Waszczykowski | Henryk Marian | Włodzimierz Tyras | Seweryn Nowakowski | Grzegorz JanowskiOceń: Wacław Wroński