Janusz Rostworowski, to postać niezwykle interesująca, której życie i działalność mają swoje korzenie w ważnych historycznych okresach Polski. Urodził się 17 października 1811 roku w Piotrkowie, a swoje dni zakończył 2 sierpnia 1891 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad.
Był on nie tylko urzędnikiem dworu Królestwa Polskiego, ale również pracował w strukturach Cesarstwa Rosyjskiego. Rostworowski pełnił także istotną rolę jako dyrektor stadniny w Janowie Podlaskim, gdzie przyczynił się do rozwoju hodowli koni.
Obok swoich osiągnięć zawodowych, Janusz Rostworowski był również znany jako filantrop, wykazując się hojnością i zaangażowaniem na rzecz potrzebujących.
Życiorys
Janusz Rostworowski urodził się w rodzinie o tradycjach szlacheckich. Jego ojcem był starosta liwski, Jan Tadeusz Rostworowski, a matką Izabela z Rosengartów. Po zmarłych rodzicach odziedziczył, między innymi, częściowe udziały w Hotelu Wileńskim mieszczącym się przy ul. Tłomackie w Warszawie. W czasie swojej edukacji, Rostworowski studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie kształcił się i zdobywał wiedzę, która przyczyniła się do jego późniejszej kariery. W roku 1829, dzięki swoim zasługom, uzyskał tytuł kamerjunkra na dworze Mikołaja I w Warszawie. Warto zauważyć, że po powstaniu listopadowym, w którym nie brał udziału, zostały mu powierzone stanowiska ważne dla administracji. Pracował jako sekretarz w kancelarii Heroldii Królestwa Polskiego. W ciągu lat pięćdziesiątych XIX wieku, Janusz Rostworowski zyskał wysoką pozycję, awansując na godność szambelana rosyjskiego dworu cesarskiego, a następnie objął stanowisko koniuszego, które wiązało się z odpowiedzialnością za dyrekcję stadniny państwowej w Janowie Podlaskim. Rostworowski był także urzędnikiem do specjalnych poruczeń nadanego przez namiestnika Iwana Paskiewicza. Za swoje zasługi w służbie państwowej został odznaczony wieloma medalami, w tym orderem św. Anny 3 kl. oraz orderem św. Stanisława 3 kl. Prowadząc swoje życie, wykazał się aktywnością w zakresie filantropii. Był honorowym członkiem Towarzystwa Dobroczynności w Warszawie i w znacznym stopniu angażował się w działalność na rzecz potrzebujących. Współzałożył, a następnie piastował stanowisko prezesa Kasy Zaliczkowo-Wkładowej Emerytów i Emerytek Warszawskich. Jego wpływ był widoczny także w Radzie Głównej Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych w Królestwie Polskim. Co więcej, Janusz Rostworowski był współfundatorem, razem z żoną, Szpitala dla Dzieci w Warszawie, co pokazuje jego zaangażowanie w opiekę nad najmłodszymi. Utworzył również Fundację im. Karoliny i Janusza Rostworowskich dla Ubogich Niewidomych, która działała przy Urzędzie Miasta Warszawy aż do czasu międzywojnia. Rostworowski był także przewodniczącym komitetu budowy Szpitala św. Ducha w Warszawie. Ciekawym aspektem jego życia jest fakt, iż zawarł małżeństwo z Karoliną z Kofflerów oraz był wcześniej żonaty z Franciszką Potocką, jednak małżeństwo to pozostawało bezdzietne. Ponadto, Janusz miał nieślubną córkę, która wyszła za mąż za Francuza, hrabiego de Pontevès. Po ukończeniu ziemskiego etapu życia, Janusz Rostworowski znalazł swój ostatni spoczynek na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 1-3-27/28/29/30, gdzie honoruje się pamięć jego zasług.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: NAŁĘCZ ROSTWOROWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 19.02.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Michał Rżanek | Wiesław Czermiński | Wincenty Edmund Pawlaczyk | Jan Jabłoński (polityk) | Włodzimierz Stefański (polityk) | Kiejstut Żemaitis | Zygmunt Zaremba | Łukasz Krasoń | Hanna Hubicka | Artur Warzocha | Antoni Potocki (urzędnik) | Wacław Wroński | Marek Mazur | Dariusz Kubiak (ur. 1971) | Tadeusz Nowakowski (polityk) | Krzysztof Chojniak | Józef Zieliński (działacz robotniczy) | Witold Waszczykowski | Henryk Marian | Włodzimierz TyrasOceń: Janusz Rostworowski