Jerzy Stodółkiewicz

---

Życiorys

Studia i początki pracy badawczej

Jerzy Stodółkiewicz rozpoczął swoją edukację w dziedzinie astronomii na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiował w okresie od 1951 do 1955 roku. Po zakończeniu studiów, w listopadzie 1955 roku, podjął zatrudnienie w Zespole Budowy Centralnego Obserwatorium Astronomicznego. Pracę tę kontynuował w instytucjach, które przekształciły się m.in. w Zakład Astronomii PAN oraz w Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika. W 1962 roku obronił pracę doktorską zatytułowaną „O stabilności magnetograwitacyjnej gazowych ramion spiralnych Galaktyki”. Jego badania w tej dziedzinie przyniosły rezultaty w postaci trzech istotnych publikacji w czasopiśmie Acta Astronomica, z których trzecia jest cytowana do dziś w literaturze dotyczącej astronomii.

Działania

Jako aktywny działacz, Jerzy S. Stodółkiewicz odegrał kluczową rolę w polskiej astronomii. Od 1961 roku był członkiem Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, a od 1975 roku do końca życia pełnił funkcję kierownika jego prac. Dodatkowo, od 1975 roku do momentu swojej śmierci, był redaktorem naczelnym kwartalnika „Postępy Astronomii”. W latach 1981-1987 piastował stanowisko dyrektora Centrum Astronomicznego, co znacznie przyczyniło się do rozwoju tej instytucji. Stodółkiewicz był również autorem podręcznika akademickiego „Astrofizyka ogólna z elementami geofizyki”, za co w 1968 roku otrzymał nagrodę Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego.

Badania

W swoim dorobku naukowym Stodółkiewicz opublikował liczne prace, w szczególności koncentrując się na zagadnieniach związanych z dynamiką i całkami ruchu. Na początku lat osiemdziesiątych, w ślad za wzrastającym dostępem do komputerów, wszedł na obszar modelowania numerycznego ewolucji gromad gwiazdowych. W tym okresie był jednym z pionierów symulacji opartych na metodzie Monte Carlo. Jego rozwinięty program do analizy ewolucji gromad kulistych stał się wówczas jednym z najbardziej zaawansowanych na świecie, co umożliwiło szczegółową badanie kolapsu grawitacyjnego gromady oraz dalszej ewolucji po tym etapie.

---

Oceń: Jerzy Stodółkiewicz

---