Ludomir Cieśliński

---

Życiorys

Ludomir Cieśliński to postać, która zasługuje na szczególne upamiętnienie, ze względu na swoje osiągnięcia w dziedzinie chemii oraz zasługi wojenne.

Jego edukacja rozpoczęła się na Politechnice Drezdeńskiej, gdzie z sukcesem uzyskał dyplom inżyniera chemika. Następnie, zdobywając doświadczenie zawodowe, pracował w kopalni w Bolesławiu, a później w walcowni blachy cynkowej Emma w Sosnowcu. W Sosnowcu aktywnie zaangażował się w działalność stowarzyszenia „Sokół”, a przed wybuchem I wojny światowej pełnił rolę naczelnika tej organizacji.

W obliczu zagrożenia wojennego, Ludomir Cieśliński liderował swojej drużynie 7 Polowej Drużyny, która została zorganizowana w Sierszy. Wkrótce udał się do Krakowa, gdzie jego kariera wojskowa nabrała rozpędu.

Przydzielony do 2 pułku piechoty, 28 września 1914 roku został mianowany na porucznika oraz objął dowództwo 8 kompanii. Wraz z jednostką, 30 września wyruszył na front karpacki.

Na tragiczną śmierć Ludomira Cieślińskiego natrafiliśmy 13 grudnia 1914 roku, gdy zginął w trakcie nocnej wyprawy II i III baonu dowodzonego przez pułkownika Zielińskiego. Bitwa miała miejsce na wzgórzach Fenyres i Vizkoz, znajdujących się na południe od Uppony.

Ordery i odznaczenia

Wśród licznych odznaczeń i wyróżnień, jakie otrzymał Ludomir Cieśliński, szczególnie istotne są:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari pośmiertnie,
• Krzyż Niepodległości pośmiertnie.

---

Oceń: Ludomir Cieśliński

---