Wacław Łęgowski

Wojsko i służby mundurowe

Wacław Łęgowski, który przyszedł na świat 28 września 1888 roku w Piotrkowie, jest osobą, której historia znacząco wpisuje się w tragiczne losy II wojny światowej. Zmarł w nieludzkich okolicznościach między 23 a 24 kwietnia 1940 roku w Katyniu, stając się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej.

Był on kapitanem piechoty Wojska Polskiego, co podkreśla jego zaangażowanie w obronę ojczyzny w czasach burzliwych konfliktów zbrojnych. Jego życie i tragiczna śmierć przypominają o złożoności historii oraz wskazują na cierpienia tysięcy polskich żołnierzy.

Życiorys

Wacław Łęgowski był synem Antoniego oraz Antoniny ze Staniszewskich. Jego wojskowa kariera rozpoczęła się w grudniu 1918 roku, kiedy to wstąpił do Wojsk Polskich. Wziął aktywny udział w wojnie polsko-bolszewickiej, a po zakończeniu działań wojennych postanowił pozostać w wojsku. W 1923 roku awansował do stopnia porucznika, co związane było z nadaniem mu starszeństwa na dzień 1 czerwca 1919 oraz z przydzieleniem do 31 pułku piechoty, gdzie zajmował 204 lokatę. W 1924 roku, wciąż w 31 pp, awansował na stopień kapitana.

W 1932 roku służył w komendzie miasta Łódź, pełniąc funkcję kierownika administracji koszar. Jego służba wojskowa zakończyła się 30 września 1934 roku, kiedy to przeszedł w stan spoczynku. Niestety, podczas kampanii wrześniowej dostał się do sowieckiej niewoli. Na podstawie stanu z kwietnia 1940 roku wiadomo, że był jeńcem w kozielskim obozie. 22 kwietnia 1940 roku został przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, według listy wywózkowej 040/3 poz. 75 nr akt 481 z dnia 20 kwietnia 1940 roku. Zamordowano go w lesie katyńskim w nocy między 23 a 24 kwietnia 1940 roku.

W trakcie ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943 roku, Wacław Łęgowski nie został zidentyfikowany. W Archiwum Robla (pakiet 0638-01) znaleziono notatki z niedatowaną listą nazwisk oficerów „Oddziału 8”, na której figuruje nazwisko Łęgowskiego. Jego krewni, zaniepokojeni brakiem informacji, prowadzą poszukiwania do 1946 roku, korzystając z pomocy Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie. W archiwum IPN znajduje się również relacja jednego z krewnych na temat Wacława.

Wacław Łęgowski był żonaty z Natalią z Fiszerów. 5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło pośmiertnie nadał mu stopień majora, co ogłoszono 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Wacław Łęgowski, wybitny działacz i patriota, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zaangażowanie w walkę o niepodległość Polski. Oto lista wyróżnień, które otrzymał:

  • Krzyż Niepodległości – przyznany 9 listopada 1933 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Krzyż Walecznych,
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej – nadany pośmiertnie 1 stycznia 1986 roku,
  • Medal Zwycięstwa.

Przypisy

  1. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
  2. a b c d УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 472.
  3. Jędrzej J. Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 701.
  4. Jędrzej J. Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 159.
  5. Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 02.04.1986 r.
  6. Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk, 1924, s. 200.
  7. Rocznik Oficerski, MSWojsk, 1923, s. 215.
  8. Rocznik Oficerski, MSWojsk, 1932, s. 49.
  9. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 07.06.1934 r., s. 144.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19.03.1934 r., s. 107.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 05.04.1925 r., s. 190.
  13. Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 361.

Oceń: Wacław Łęgowski

★★★★★
Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:8