Mirosław Kobzareff

---

Życiorys

Urodziny Mirosława Kobzareffa miały miejsce w rodzinie Bazylego oraz Aleksandry z Bubnów. Jego droga edukacyjna rozpoczęła się na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie zgłębiał tajniki wiedzy. W trakcie nauki aktywnie zaangażował się w działalność Polskiej Organizacji Wojskowej, a w roku 1914 wstąpił do Legionów Polskich, co z pewnością miało znaczący wpływ na kształtowanie jego dalszej kariery wojskowej.

Z początkiem listopada 1918 roku, w chwili odbudowywania Wojska Polskiego, Kobzareff znalazł się w 4. kompanii 23 pułku piechoty. W tym czasie brał udział w zmaganiach na froncie polsko-ukraińskim oraz polsko-bolszewickim. Od 24 marca do 9 czerwca 1919 roku był uczniem Klasy „N” (klasa 9.) Szkoły Podchorążych Piechoty. Jego wysiłki oraz determinacja nie pozostały niezauważone — 21 czerwca 1919 roku Naczelny Wódz, Józef Piłsudski, mianował go na podporucznika w piechocie, z dniem 1 czerwca 1919 roku.

W czerwcu 1920 roku, w trakcie ataku na wieś Ustawy, Kobzareff stanął na czołe swojego plutonu i z determinacją zdobył bolszewickie okopy. Jego zdolności dowódcze oraz nieustępliwość pozwoliły mu przez długi czas utrzymać nową linię obrony. Jako uznanie za swoje dokonania, otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari. Niestety, 22 lipca 1920 roku został ranny w walce o wieś Bielska Wola, a z poważnymi obrażeniami zmarł 26 lipca 1920 roku w szpitalu polowym nr 905.

Ordery i odznaczenia

Mirosław Kobzareff był odznaczonym weteranem, który otrzymał kilka znaczących wyróżnień za swoje zasługi. Wśród jego odznaczeń znajduje się Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 5596), który jest jednym z najwyższych odznaczeń wojskowych w Polsce.

Dodatkowo, otrzymał Krzyż Niepodległości, przyznany 13 kwietnia 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

---

Oceń: Mirosław Kobzareff

---