Ludwik Martel

---

Życiorys

Ludwik Martel był synem Ludwika i Heleny Czeczot, a jego rodzina składała się również z dwóch młodszych sióstr, Marii i Haliny. Edukację podstawową ukończył w Sieradzu, a następnie kontynuował naukę w gimnazjum w Zduńskiej Woli. W 1937 roku zakończył naukę w Łódzkiej Państwowej Szkole Techniczno-Przemysłowej, zdobywając tytuł technika włókienniczego.

W okresie od 1 stycznia do 15 września 1938 roku uczęszczał do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Radomiu. Latem 1939 roku został przydzielony do 3 pułku lotniczego. W obliczu nadchodzących wydarzeń we wrześniu tego samego roku ewakuował się przez Rumunię, Jugosławię i Włochy, docierając do Francji.

9 października 1939 roku dotarł do Paryża, gdzie rozpoczął starania o przeniesienie do Wielkiej Brytanii. 29 marca 1940 roku udało mu się dotrzeć do Wielkiej Brytanii, gdzie przeszedł przeszkolenie w Centrum Lotnictwa Polskiego w Eastchurch, a od końca maja 1940 roku w Blackpool. Otrzymał numer służbowy 76812, a 29 lipca tego samego roku został przydzielony do 54 dywizjonu RAF.

Od 28 września 1940 roku służył w 603. dywizjonie, a od 19 marca 1941 roku w 317. dywizjonie wileńskim. W 1943 roku przeszedł do Polskiego Zespołu Myśliwskiego. 22 lipca 1943 roku wznowił loty w dywizjonie 317, a od 20 sierpnia do 4 listopada 1943 roku pracował jako instruktor w 16 Szkole Lotniczej w Newton.

Do września 1944 roku przeszedł intensywne przeszkolenie i zaprzysiężenie do Armii Krajowej, stając się jednym z 217 kandydatów na cichociemnych. We wrześniu 1944 roku rozpoczął pracę w Dowództwie Polskich Sił Powietrznych, a w 1946 roku pełnił funkcję oficera operacyjnego w Dowództwie Brytyjskich Okupacyjnych Sił Powietrznych. W 1947 roku przeszedł do rezerwy.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w Wielkiej Brytanii, angażując się aktywnie w polonijne organizacje społeczne. W Stowarzyszeniu Lotników Polskich piastował urząd wiceprezesa. W 1952 roku nawiązał współpracę z CIA, gdzie wraz z mjr pil. Józefem Jeką oraz mjr pil. Stefanem Janusem planował operację mającą na celu porwanie nowoczesnego radzieckiego odrzutowca MiG-15. Jednak operacją tą zdecydowano się zaniechać po tym, jak 5 marca 1953 roku polski pilot Franciszek Jarecki zdołał uciec na wyspę Bornholm, pilotując ten sam typ maszyny.

Zwycięstwa powietrzne

Ludwik Martel osiągnął znaczące sukcesy w swojej karierze lotniczej, które wyróżniają go na tle innych pilotów.

Na liście Bajana znajduje się na 130. pozycji, co jest wynikiem jego umiejętności oraz doświadczenia w powietrznych starciach.

Jego osiągnięcia obejmują 2 pewne zestrzelone samoloty, co potwierdza jego zdolności bojowe, a także 1 prawdopodobne zestrzelenie, które również podkreśla jego skuteczność w powietrzu.

Dodatkowo, Martel może pochwalić się 2 uszkodzonymi samolotami, co świadczy o jego antydyskutacyjnym wpływie na przeciwników w czasie walki.

Ordery i odznaczenia

A oto lista odznaczeń i wyróżnień, jakie otrzymał Ludwik Martel w trakcie swojej chwalebnej służby:

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 8597,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1990),
• Krzyż Walecznych (przyznany trzykrotnie) – daty przyznania: 1 kwietnia 1941, 20 grudnia 1943,
• Medal Lotniczy (przyznany trzykrotnie),
• Srebrny Krzyż Zasługi (1942),
• Odznaka za Rany i Kontuzje.

Zachowany Spitfire

Samolot Spitfire Mk.Vb, oznaczony numerem G-MKVB i symbolem BM597, na którym służył porucznik Ludwik Martel w 317 dywizjonie, przetrwał do dnia dzisiejszego. Oprócz wyjątkowego znaczenia historycznego, ta maszyna jest w pełni sprawna i regularnie lata. Aktualnie jest własnością Historic Aircraft Collection Ltd, znajdującą się w Duxford.

---

Oceń: Ludwik Martel

---